Problemy małżeńskie, których jedynym skutecznym rozwiązaniem wydaje się rozwód, to zawsze stresująca i pełna emocji sytuacja. Rozwód jest oczywiście ostatecznym sposobem zażegnania sporu. Zanim jednak do niego dojdzie, można podjąć próbę jego polubownego rozwiązania. Mediacje są jedną z takich możliwości. Można je porównać do rozmów pokojowych prowadzonych w atmosferze zawieszenia broni. W wielu przypadkach może to przynieść naprawdę doskonałe rezultaty. Szanse na powodzenie mediacji zależą przede wszystkim od dobrej woli małżonków, ale również umiejętności mediatora.
Kim jest mediator w rozwodzie?
Jest to osoba bezstronna, czyli nie opowiadająca się za żadnym z uczestników sprawy. Mediator w jednakowy sposób powinien pomagać obu stronom konfliktu, aby mogły lepiej poznać jego źródło i potrafiły czytelnie wyrazić zajmowane w nim stanowisko. Mediatorem może być osoba wskazana przez sąd lub jednomyślnie wybrana przez obie strony konfliktu. Powinna również posiadać praktyczne umiejętności w mediacjach w sprawach rozwodowych.
Poufność mediacji
Wszystkie informacje pozyskane przez mediatora w trakcie mediacji są informacjami poufnymi. Nie ma on prawa ich udostępniać nikomu, chyba że za zgodą każdej ze stron konfliktu. Należy również zaznaczyć, że informacje i propozycje uzyskane w czasie mediacji, nie mogą stanowić dowodu podczas ewentualnej rozprawy, jeśli mediacje nie przyniosą rezultatu.
Kto decyduje o mediacjach?
O skierowaniu sprawy do mediacji, zanim trafi na wokandę decyduje sąd. Zadaniem mediacji jest podjęcie próby rozwiązania problemu z korzyścią dla wszystkich jego uczestników, a przede wszystkim dzieci, jeśli takie są w związku. Sąd wyznacza maksymalny termin na mediację 3 miesiące, ale mediacje mogą trwać dłużej, gdyż istnieje możliwość złożenia do sądu wniosku o przedłużenie terminu, jeśli obie strony wyrażą na to zgodę, a czas ten nie jest wliczany do ogólnego czasu sprawy sądowej. Mediacje mogą być zarządzone nie tylko w sprawach rozwodowych i separacyjnych, ale również wtedy, kiedy chodzi o ustalenie zasad opieki nad dziećmi, ustalenie zasad kontaktu z dziećmi i pomiędzy dziećmi oraz rodzeństwem i innymi członkami rodziny, a także uregulowanie spraw alimentacyjnych.